بررسی مقایسه ای فراوانی اختلال بد شکل انگاری در بیماران تحت درمان ارتدنسی 18 سال به بالا و افراد سالم

مقدمه : اختلال بدشکلی بدن) (bdd: body dysmorphic disorder بعنوان یک اختلال شبه جسمانی در dsm-iv-tr طبقه بندی شده است . این بیماران دایماً درباره ظاهر خود نگرانند و تصوراتی از نقیصه های بدنی دارند. ارزیابی روان پزشکی در افراد مراجعه کننده برای اعمال ارتودنسی ضروری به نظر می رسد تا بیماران مبتلا به bdd تشخیص داده شوند. هدف از انجام این مطالعه تعیین و مقایسه فراوانی اختلال بد شکل انگاری در بیماران متقاضی درمان ارتودنسی 18 سال به بالا و گروه کنترل بود . مواد و روش ها : این مطالعه ی مقطعی بر روی دو گروه زن با بازه سنی 18 تا 35 سال انجام شد. گروه مورد شامل 207 بیمار که جهت درمان ارتودنسی به کلینیک ویژه ی دانشکده ی دندانپزشکی و مطب های خصوصی مراجعه کرده اند ، و گروه شاهد شامل 207 فرد غیر کاندید درمان ارتودنسی است که به بخش های پروتز ، ترمیمی ،درمان ریشه و جراحی کلینیک ویژه ی دانشکده ی دندانپزشکی و مطب های خصوصی مراجعه کرده اند و هدف آنها از مراجعه به این مراکز درمان زیبایی نبود. پس از تعیین icon، پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک ، مقیاس افسردگی ( bdi ii ) ، مقیاس اضطراب بک (bai) و پرسشنامه اختلال بد شکل انگاری (bdd) توسط فرد پر شد . خط برش 20 برای bdd جهت ارجاع برای تشخیص نهایی اختلال بد شکل انگاری در نظر گرفته شد. سپس اطلاعات توسط نرم افزار spss مورد ارزیابی قرار گرفتند . یافته ها : شاخص بد شکل انگاری بدن (bdd) بین افراد مراجعه کننده به کلینیک های ارتودنسی و سایر کلینیک ها و همچنین بین افراد مراجعه کننده به کلینیک های عمومی و خصوصی اختلاف آماری معناداری نداشت . میانگین شاخص های اضطراب (bai) و افسردگی (bdi ii) در دو گروه با bdd کمتر از 20 و بیشتر مساوی با 20 تفاوت معناداری داشت. همچنین شیوع bdd قطعی نیز در بین بیماران ارتودنسی 28/6 % و در بین سایر افراد 89/2 % بود و دو گروه از نظر شیوع قطعی bdd با یکدیگر اختلاف آماری معناداری داشتند. نتیجه گیری : افراد مراجعه کننده به کلینیک های عمومی و خصوصی و افراد مراجعه کننده به کلینیک های ارتودنسی وسایر کلینیک ها از نظر شاخص بد شکل انگاری بدن با هم تفاوتی نداشتند. اما میزان اضطراب و افسردگی در افراد مشکوک به اختلال بد شکل انگاری بدن بیشتر از سایر افراد بود. شیوع bdd قطعی در بین بیماران ارتودنسی 28/6 % و در بین سایر افراد 89/2 % بود. واژگان کلیدی : اختلال بد شکل انگاری ، درمان ارتودنسی ، شیوع